4 en 5 juni Van Troon via Inveraray naar Oban

Het water van zee-engten, de spiegels van Lochs en hoog oprijzende groene bergen vormen deze dagen ons decor. Geologisch gezien zijn we vanaf Troon al gauw de Highlands binnen gereden, al hebben we dat nog niet direct zo gemerkt. Vanaf Troon rijden we langs de kust naar Greenock. Al rijdende hebben we een mooi gezicht op de zeearm de Firth of Clyde en de op zo’n 20 mijl van de kust liggende eilanden, die als rotsachtige bergen uit zee oprijzen.

We laten Glasgow rechts liggen en komen bij Loch Lomond, volgens de reisgidsen een van de populairste lochs. Dat is op deze vrije Bank Holiday goed te merken. Het is druk in Balloch (wat bij het Loch vooral een met opzet gebouwde verzameling winkels, restaurants en een aquarium lijk te zijn, waar families zich kunnen verpozen).

Charmanter is Luss met zijn cottages met bloementuintjes, al is het ook hier druk. Luss blijkt een populair oord om te trouwenn. We zien er zelfs twee bruiloften; bij allebei zijn de mannelijke gasten in kilts gestoken. In de feestelijke uitvoering met jasjes, kousen en alles wat er bij hoort, zien de (jonge) mannen er imposant en goed gekleed in uit!

De Lochs volgen elkaar op: van Loch Lomond rijden we naar Loch Lon en verder naar Loch Fyn. Het landschap is prachtig; groene bergen rijzen langs de oevers van de spiegelgladde lochs op. Langs de weg bloeien ook hier de rododendrons, afgewisseld met brem.
We stoppen even op een bergpas met de toepasselijke naam Rest and be thankful. Nu slingert de weg zich langs en over de berg maar in vroeger dagen moet dit een lange en moeilijke weg zijn geweest.

We blijven de nacht staan in Inveraray  (Camping Argyll, aan de oever van het Loch). Hetstadje met zijn witte huisjes ligt heel schilderachtig aan Loch Fyn. We bezoeken er de oude gevangenis en leren er veel over het gevangenisleven in de 19e eeuw, een strak leven, vol orde en discipline.

Arme zielen zaten er soms maanden of jaren een straf uit voor het stelen van een onderrok. Natuurlijk waren er ook lieden die meer op hun geweten hadden maar vaak werden vergrijpen wel heel zwaar gestraft. Hoewel gevangenen dat regime vast wel beter vonden dan eerdere straffen als het met een oor vastnagelen aan de galg voor 24 uur of vastgebonden op een tafel 10 of twintig slagen met een bosje wilgentakken op de blote billen krijgen. . Het aardige is dat in de gevangenis cipiers en gevangenen worden nagespeeld. Zie en huiver!

Het imposante, grijze kasteel van Inveraray bekijken we nog van de buitenkant voordat we verder rijden naar Oban aan de westkust.
Op de drukke havenpier hier eten we bij een onooglijk groen houten kotje vers bereide mosselen. Het is ons speciaal aanbevolen door een van de ‘gevangenen’ in de gevangenis van Inveraray.

Hoewel de bordjes op de parkeerplaatsen in Oban voor ons niet erg duidelijk zijn, geloven we niet dat hier overnachten op de parkeerplaats is toegestaan. Via een zeer smal weggetje komen we daarom voor de nacht terecht op camping Roseview Caravan park. We krijgen het laatste plekje.

We hebben vanaf  Troon 245 km gereden.
Over het weer hebben we tot nog toe geen klagen. Regen hebben we amper gehad en eigenlijk is het nog steeds alle dagen zonnig geweest. Wel is het fris: het blijft voor ons weer voor een (katoenen) trui of een (dun) vest.